Orah (Juglans regia) se koristi na mnogo načina, najčešće kao dodatak tortama i kolačima, salatama, tijestu, ali i za pripremu raznih melema. Međutim, malo se zna o ljekovitosti mladih listova, mlade ljuske i nezrelih plodova, koji pomažu kod mnogih bolesti, a najdjelotvorniji su ako se beru početkom maja.
Ne zna se tačno odakle potiče, jer je bio rasprostranjen širom Mediterana, Dalekog istoka, kao i u Maloj Aziji, dok je u antičkom Rimu slavljen kao sveto drvo Jupitera. Plod se koristio u medicinske svrhe, kao i danas.
Iz južne Evrope se proširio na sjever. Tome je najviše doprinio Karlo Veliki kada je izdao naređenje da se obavezno gaji ljekovito bilje, a orah je dobio posebno mjesto zbog svoje široke primjene. Osim u medicini, koristio se u finom stolarstvu, za bojenje pamuka, vune, u umjetničkom zanatstvu, za rezbarenje nameštaja.
U narodu je poznat kao čistač krvi, a dobar je i za liječenje plućnih bolesti, katara creva, jačanja mišića i vida.
U kupkama i kao obloga koristi se protiv inficiranih rana i ekcema, kožnih bolesti, upale očiju. Kao ulje je dobar za kosu, a štiti i od opekotina izazvanih sunčanjem. Jezgro sadrži 65 posto ulja, bjelančevine, ugljene hidrate, fosfor, kalijum, magnezijum, vitamine B i C, željezo. Zato je izuzetan detoksikans, sekretolitik, laksativ, antidijabetik…